Het driedaagse project voor Vakscholing 1, 2 en 3 had dit jaar als thema ‘Het café’ en docent Peter Hartwig begeleidde de studenten. “Ter voorbereiding hadden we de week ervoor met Peter afgesproken in café De Sigaar”, vertelt Imme Söhne uit Vakscholing 1. “Van schetsen is het toen niet gekomen maar ik heb wel heel veel foto’s gemaakt. Dit zorgde meteen voor m’n eerste probleem: welke foto kies ik? We mochten zelf weten hoe we het zouden aanvliegen: een combinatie van foto’s en ook fantasie was mogelijk. In overleg met Peter had een foto mijn voorkeur en hier ging ik mee aan de slag op mijn doek van 140 bij 110 cm. Op zo’n groot doek en met acrylverf een interieur schilderen had ik nog nooit gedaan maar ik vond het een enorm leuke uitdaging. Met mezelf had ik afgesproken dat ik niet zozeer een mooi schilderij hoefde te maken; zo gaf ik mezelf de ruimte om te experimenteren. Maar ik wist wel wat ik wilde: schilderen met een losse toets en met gebruik van palet- en plamuurmessen. Zo’n beetje à la Peter en Flip Gaasendam, daar houd ik van. Het ziet er zo makkelijk uit maar oh, wat is dát moeilijk. De moed zakte me dan ook bij tijd en wijle in de schoenen maar Peter was elke keer weer heel bemoedigend”.
Links: Peter Hartwig met Imme Söhne en haar werk. Rechts: het schilderij van Fred Morssink
Marieke Koerselman uit Vakscholing 3 moest ook even wennen. “Vooraf dacht ik dat we op klein formaat in een café zouden gaan schilderen maar dat was niet Peters plan. We gingen aan de hand van schetsen en foto’s schilderen op groot doek. Even wat anders en zeker een groot avontuur. Ik heb het mezelf moeilijk gemaakt door vier foto’s als uitgangspunt te nemen. Na dag 1 had ik een saaie opstelling op het doek waar ik niet tevreden over was. ‘s Avonds heb ik thuis een fotocollage gemaakt waarmee ik de volgende dag de cafégasten opnieuw in de compositie heb geschilderd. De ondergrond van oxide marsrood werkte als een tierelier, wat een fijne kleur. Ik heb een beperkt palet van titaanwit, cadmiumgeel, ceruleum, ultramarijn en gebrande omber gebruikt om het voor mijzelf overzichtelijk te houden. Het meeste plezier had ik in het schilderen van de drankjes, omdat die mooi het licht vingen en ik daar aan het eind van de tweede dag wel erg zin in had. Ik verslikte me nog wel even in het perspectief van de glazen. Altijd blijven nadenken bij het gebruik van foto’s met verschillende standpunten! Ik vond het fijn dat Peter ons vrij liet om met de verf te spelen en te ervaren hoe het is om het licht en sfeer in een café-interieur te vertalen. De mooie losse toets van hem heb ik nog niet te pakken, dus dat is voor een volgende keer”.
Links: Jolanda Warners. Rechts het werk van Marieke Koerselman
“Ik vond het erg leerzaam! Het was voor mij ook even uit mijn comfortzone om ineens op groot formaat te gaan werken. Het dwingt je echt om eerst goed na te denken over de compositie, alles in grote vlakken in te vullen en pas daarna te focussen op details” aldus Beau Niedt uit het tweede jaar. Zij kijkt ook tevreden op het project terug: “We kregen van Peter veel vrijheid om het thema te interpreteren en daardoor was het ook erg leuk en verrassend om te zien hoe verschillend de werken van iedereen zijn geworden. Ik heb die van mij helaas niet afgekregen maar ben wel positief verrast door de uitkomst tot nu toe en ben enthousiast om hem zelfstandig verder uit te werken”.
Voor Fred Morssink was het al de derde keer dat hij meedeed aan een projectweek en deze keer was er ook een eindproduct waar hij blij mee was. “Ik heb foto’s gemaakt en ben ik maandag begonnen mijn voorkeur in zwart/wit te schilderen. De volgende dag kwam de kleur er op. Voor mij spannender dan de eerste dag: ik ben wat aan het watertrappelen met kleur. Eigenlijk moet ik achteraf constateren dat kleur mijn werk wel opfleurde maar dat het eigenlijk al klaar was met het zwart/witte fase. Daarin werd de diepte al aangegeven. Ik heb veel geleerd: als je met diepte werkt, teken die verdwijnpunten dan ook! Rood kan ook heel fijn zijn als startkleur van je drager en onderschilderen kan ook steun bieden en eerst een grote kwast, detailleren kan daarna met de kleintjes… tja, voor de hand liggend?
Beau Niedt aan het werk op dag 2, rechts het werk bij de eindwerkbespreking op dag 3
Jolanda Warners deed ook voor de derde keer mee en zij vond alles bijzonder ontspannen verlopen. “De sfeer was goed, en er was op een of andere wijze cohesie binnen de groep van deelnemers. Had dit te maken had met het onderwerp? Misschien kwam het wel doordat we allen op advies van Peter dezelfde kleuren verf hebben gebruikt in ons werk. Warme cafétinten die een dergelijke uitwerking op ons hadden, wie zal het zeggen? Fijn was ook hoe Peter de voorbereiding naar de projectweek had georganiseerd. Het gezamenlijk afspreken in De Sigaar onder het genot van een kopje koffie, een mooie inleiding van hem en daarna foto’s maken. Vervolgens heb ik thuis met het raster via mobiele telefoon de compositie als opmaat voorbereid voor de schets waarmee we de dag 1 zijn begonnen. Dit project heb ik ervaren als relaxed: voldoende tijd, rust in de tent, hardwerkende mensen die allemaal enthousiast waren over dit onderwerp.”
Imme voegt daaraan toe: “Het was heel inspirerend om omringd te zijn met tweede- en derdejaars die allemaal gefocust met hun eigen doek bezig waren. Als er iets is wat ik heb geleerd dan is het wel dat ik als eerstejaars nog zo ontzettend veel te leren heb. Dit maakt me ongeduldig maar zorgt er ook voor dat ik enorm uitkijk naar en zin heb in de jaren die de komen gaan!”.
